ඇසට කඳුලක් ගෙනෙන කතාවක්..අලුත්ම තොරතුරු

ඉතින්...කාලයක පොඩි නිහැඬියාවක් තිබුනා නිමල් ගේ තත්වය ගැන...එහෙම නේද..
ප්‍රතිකාර කටයුතු දිගටම පවත් වාගෙන ගියත්...අපිට ප්‍රතිපල එන තුරු ටිකක් ඉවසීමෙන් ඉන්න වෙනවා..ඊටත් සමහර දේවල් පර්යේෂණ මට්ටමේ සැලසුම් ....

නිමල් ගේ තත්වය අපිට සතුටුදායකයි කියලා දැන් හිතෙනවා...මොකද දැන් එයා යම් තාක් දුරට හොඳ මානසික මට්ටමකට ඇවිත් ඉන්නේ...මානසික රෝග ක්ලිනික් යන්නත් ආයේ අවශ්‍ය වෙන එකක් නැහැ...නමුත් නිතරම වගේ ඔහු හා සංවාදයේ යෙදෙමින් ඔහුගේ මානසික මට්ටම බිඳ නොවැටී තබා ගත යුතු වෙනවා...

අපේ අරමුණ ඔහු නැවත ස්වාධීන පුද්ගලයකු කිරීමයි...මේ සඳහා අපි දැන් පොඩි පර්යේෂණ මට්ටමේ ව්‍යාපෘතියක් කරන්නයි හදන්නේ....සාර්ථක වෙයි ද... නැද්ද ..කියන්න දැන්ම අමාරුයි..අසාර්ථකම නම් වෙන එකක් නැහැ..මොකද තවත් විකල්ප තියන නිසා...

ඉතින් මේ තියෙන්නේ දැනට අපි කරන්න හදන දේ...මේක මුල්ම පියවර පමණයි...
නිමල්ගේ අනන්‍යතාවය මා විසින් රැකිය යුතුව තියෙනවා... එම නිසා මම ඔහුගේ අවසරය මත අතේ විතරක් චායාරුපය ක් ගත්තා....
මේ එහි නවතම තත්වය...

ඔබට මොකද හිතෙන්නේ කියලා මම අහන්නේ නැහැ...
ඒත්...අනේ පව් කියන්න නම් එපා..ඒක නිමල් ට කරන අසාධාරණයක්...
ඔහු නැගී සිටින්න වෙර දරන්නේ පුදුම ආත්ම ශක්තියකින්...එයට අපි වචනයකින් හෝ සහය දිය යුතුයි..

මේ අත් කොටසට සම්බන්ධ කර ඇත්තේ යකඩ පතුරක්...මේ තාවකාලික පතුර ඔස්සේ අපි ඔහු ක්‍රියාකාරී කරන්නයි උත්සාහ කරන්නේ...උඩ අත් බාහුව පමණක් ඇති කෙනෙකුට මේ පුහුණුව දෙන එක ඉතාම අමාරු දෙයක්..ඒත්..බැහැයි කියලා දෙයක් නැහැ...

මේ යකඩ පතුර පිටුපස තියෙන්නේ..නිමල්ගේ ස්වාධීන වීමට ඇති ආශාවයි...ඒ සඳහා කැපවුන...කීප දෙනෙකුගේ හිත වල ශක්තියයි....නිමල්ගේ මල්ලිගේ නොපසුබට උත්සාහයයි....එයයි මේ යකඩ පතුරට ජීවය දෙන සාධක....

මේ ඔබ දකින්නේ අපි දැන් උත්සාහ කරන්න යන දේ...

හිතන්න හුගක් දේ ඉතුරු වෙයි .....
අපි පුංචි කාලේ කන්න බෑ කිව්වම අම්මා කවන්නේ....අතේ ඉඳුල් ගෑවෙනවට අකමැත්තේ..අදටත් අපි සමහර වෙලාවට හැන්දෙන් කනවා...
ඒත්..මෙහෙම දෙයක් දැක්කම ඔබ ඔබේ හැකියාව ගැන..අදටත් ඔබට ඉතුරු වී ඇති දේ ගැන..සතුටු වෙයි...
නිමල් මේ උත්සාහය දරන්නේ....පුදුම ආසාවකින්...මාස ගානකට පස්සේ හරි අතින් කන්න දැන් ඔහුට බලාපොරොත්තුවක් ඇති වෙලා..

මම දිගටම ලියන්නේ නැහැ...ඔබට හිතන්න ඉතුරු කරලා...මම නිහඬ වෙන්නම්...