දිනපොත...ආයෙත්....

මේ දිනපොත ලිවිල්ලත්...වෙලාවකට හරිම අගෙයි...
සහන් කියලා තිබුන නේ හරි හුරතල් ලියවිල්ලක් කියලා...
අපොයි ..මේ වයසක මම හුරතල් ලියවිලි ලියන්නේ කොහොමද...?
( sahan...this is a joke...ok)
කොහොම හරි ඕපාදුප ටිකකුත් එක්ක ...වැදගත් කරුණු ටිකකුත් ලියන්නයි..මේ දිනපොත එන්නේ....

--------------------------------------------------------------------------

සඳුදා.....08.07.2013.

ඔන්න සඳුදා......කොහොමද ඉතින්....
වීක් එන්ඩ් එක කොහොමද...
මම නම් රෙදි සේදුවා..ඉව්වා...ටියුෂන් පන්ති ගියා..පොලේ ගියා...බලාගෙන යද්දී පැය 24 මදි....
සතියේ අනිත් දවස් වල මට මේ තරම් වැඩ නැහැ නේ...
කොහොම්ම හරි සඳුදා උදේ කියන්නේ ලෝක යුද්දේ වගේ නේ ...
ඒ මදිවට කෝච්චි ස්ට්‍රයික් එකක් ..අපිටමයි මේ සේරම...

බලාගෙන යද්දී...මේ ස්ට්‍රයික් එකත්...අපිවම කන්න ආපු එකක්....
මොකද ...මේ ස්ට්‍රයික් කරන මහත්වරු ඉල්ලන්නේ...පරිපූරක වෛද්‍ය සේවාවේ වැටුපලු නේ...(මහා ලොකු basic එකක් තියනවා නම් බැරිය...)
තර්කය.....මොකක්ද....
බදවාගැනීමෙදී...සමාන සුදුසු කම් වලින් ගැනීම....
මේක පුදුම රටක්...නේ...

තව ටික දවසක් ගියාම....අවුරුදු 5ක් ට්‍රේනින් ගත්තු ඕනෑම කෙනෙක්....වෛද්‍යවරයෙක් ගේ වැටුපත් ඉල්ලාවි...ඇයි ඉතින්..එක දේකින් හරි සමානයි නේ...

මම නම් කිව්වේ දීලා දාමු ..හැබැයි ඊට පස්සේ...අපිට රැ දැන් නොලැබෙන..OT..බටා...එහෙම අපිටත් ඉල්ලා ගම්මු කියලා...මොකද..අපිට හීනෙන් වත් රුපියල් ලක්ෂයකට එහා යන පඩියක් ලැබෙන්නේ නැහැ නේ...

හෙට ඉඳල මට කෝච්චියේ යන එක තහනම් වෙයි ද...?
මාව අඳුනන අය මගේ අනන්‍යතාවය හෙළි කරන්න එපා...

හවස යම යුද්දයක් කරලා..බස් එකේ ගෙදර ආවා.....
අනේ කෝච්චි වාසනාවන්...

----------------------------------------------------------------------------

අඟහරුවාදා  09.07.2013 

අදත් වැඩට ගියේ පෝලිමේ ඉදලා බස් එකකට ගොඩ වෙලා ..වැඩිත් වුනා..මගේ එහා පැත්තේ ඉන්න මල්ලි..හොඳටම නිදි..පව්..මගේ උරහිසටම වෙලා..
කාගේ වුනත් දරුවෙක් නේ..හෙමීට කතාකරලා කිව්වා...නැගිටලා..එහාපැත්තෙ හිටගෙන ඉන්න අන්කල් ට හේත්තු වෙලා නිදාගන්න කියලා...
මම එහෙමයි....

අද අපිට වැඩමුළුවක් තිබුනා...උදේ 8 වෙද්දී හොස්පිටල් එකේ ඉන්න කිව්වට මම යද්දී...8.30 යි....
කමක් නෑ..පටන් ගත්තේ 9 ට ...(ලංකාවේ වැඩසටහන්..ඔහොමයි නේ..)
අද තිබුනේ...අත් සම්බන්ධ අනතුරු සඳහා ප්‍රතිකාර..ඔස්ට්‍රේලියාවේ ඉඳල ආව වෛද්‍යවරයෙක් හා වෘත්තීය චිකිත්සක වරියක් තමයි මේ වැඩමුළුව පැවැත් වුයේ...
හුඟක් දේවල් නම් අපි දැනටමත් කරන ඒවා..තමයි..නමුත්..තවමත්..සුදු හැම ඇති කෙනෙක් කියලා දුන්නම අපේ අය..බලන්නේ අනේ අපි මේ මොකුත්ම දන්නේ නැහැ නේ..කියලා...
මම හදපු අත් පත්‍රිකාව තුල අඩංගු වුන කරුණු....වෘත්තීය චිකිත්සක නිලධාරිනිය එයාගේ වචන වලින් කිව්වා....
බලාගෙන යද්දී.....කොයි රටෙත්....එකම දේ තමයි...
මම මේ ලෙක්චර් එක හා සම්බන්ධ දේවල් වෙලාවක ලියන්නම්...වෙන පෝස්ටුවක...

දැනුවත් වීම ඉතාම වැදගත් නේ....මම අර කලින් ලිව්වා පෝස්ටුවක් මතකද...දැනුවත් වීම කියලා...අන්න ඒකෙත් කියන්නේ මේ වගේ දේවල් තමයි...

---------------------------------------------------------------------------
බදාදා 10.07.2013 

හ්ම්ම්ම්......කොහොමද ඉතින්...ඔන්න මම පෝස්ටු කීපයක් ලියන්න මුල පිරුවා...
ඒවා නම් එළි දකිද්දී ටිකක් කල් යාවි..ලෙඩ රෝග ප්‍රතිකාර ගැන ලියන එක මේ දිනපොත වගේ ලේසි නැහැ...scientific terms නැතුව සරල වචන හොයා හොයා ලියන එක ටිකක් අමාරුයි...

සහන්..නලින් ඇතුළු බොහෝ දෙනෙක් ගේ ප්‍රතිචාර සහ අදහස් දැක්වීම් වලින් මට ලැබෙනා දිරිය නම් කියලා නිම කරන්න බැහැ..

මම බ්ලොග් එකක් ලියන්න හිතුවේ මගේ මල්ලි ගේ(හසරැල් ගේ ) බ්ලොග් එක කියවලා ආසාවට...ඉස්සර ඉඳල ලියන ආසාව තිබුනට ....මේ වගේ නොදුටු වුනත්..හොඳ යාලු මිත්‍රයන් ගෙන් ප්‍රතිචාර ලැබෙන ක්‍රමයක් මම දැනගෙන උන්නේ නැහැ...

කොහොමත් දැන් මගේ ජීවිතයේ කොටසක් වෙලා..මේ බ්ලොග් ලිවීමත්..මේ ඔස්සේ අලුතින් දෙයක් කියවන්න...නැවත දෙයක් ලියන්න ..මම පෙළඹෙනවා...

ඒ දෙන දිරියට ස්තුතියි..ඔයාල හැමෝටම..

----------------------------------------------------------------------------

බ්‍රහස්පතින්දා   11.07.2013

කොහොමද ඉතින්....අද මම පොඩි නිවාඩුවක් දැම්ම....නිවාඩු කිව්වට මොන නිදහසක් ද...?

උදේ බ්ලොග් එක චුට්ටක් බලලා...වැඩ පටන් ගත්තු මට...ඔන්න දැනුයි..ආපහු එන්න ලැබුනේ..හිරු කියාපු පාර දිගේ...නෑදෑයෝ ගොඩක් ඇවිත් මගේ දිහාවේ.....සාදරයෙන් ආදරයෙන්..සහ හද පිරි ගවුරවයෙන්  ඔයාල හැමෝම පිලිගන්නවා...(ගවුරවය හරියට ලියන හැටි කියලා දෙන්නකෝ කවුරුහරි...නලීන් ...ප්ලීස්...ගයනු කිත්ත කොටන හැටි කියලා දෙන්නකෝ...)

උදේ නැගිටිද්දී 4යි...උයන්න ගියා...එක එලවලුවයි හැදුවේ ගෑස් එක ඉවර වුනා....හැමදාම හිතන් ඉන්නවා අමතර ටැංකි පොඩ්ඩක් ගන්න...ඒත්..ආයේ ඒක මතක වෙන්නේ ගෑස් ඉවර වුන දාටම තමයි...

ගෑස් එන්නේ 8 පහු වෙලා....මොකද කරන්නේ...පොඩි දෙන්නයි ස්වාමිපුරුෂයයි...නිවසින් යනකල් ඉඳලා...ඊයේ හොස්පිටල් එකේ ලයිබ්‍රරියෙන් ගෙනාව පොත කියවන්න ගත්තා...

හිත කීරි ගැහෙන කතාවක්...JAICY DUGUARD ගේ A STOLEN LIFE...සිංහල පරිවර්තනය...අනුල ද සිල්වා මහත්මිය...."සොරාගත් නිරුවත " 

ළමා අපචාර බහුල අපේ රටෙත් මේ වගේ දේවල් අනන්තවත් වෙනවා ඇති...කියවලා තියන අය මේ ගැන දන්නවා ඇති..නැත්නම්...හොයන් කියවන්නකෝ...

ජීවිතේ පොඩි වෙනසකටත් එක්ක ..කොන්ඩේට පොඩි RELAXING සාත්තුවක් කරගත්තා...ගෙදරදීම...

අර ක්‍රීම් එක ගාල මම කරට රෙද්දක් දාගෙන තමයි ඉතුරු වැඩ කලේ ...අපේ ජෙෆ්....(මගේ බලු සුරතලා...) මගේ දිහා බැලුවේ නිකම් කෝචෝක් තාලෙට...සුපර් මෑන් ද (වුමන් ද..) කියලා අහනවා වගේ...

---------------------------------------------------------------------

.සිකුරාදා..12.07.2013...

අද ඉතින් සිකුරාදා...සතියක් ඉවරයි...
මේ දිනවල මගේ රෝගියෙක් ඉන්නවා පොළගෙක් කාලා ඇවිත්...පොලොන් විසට ප්‍රතිකාර කරන්න යන අතරේ....heart attack එකක් ඇවිල්ල..දැන් මොළයට වූ හානිය නිසා..ආබාධිත වෙලා...

අපි අප අවට ලෝකය ගැන කොයි තරම් සංවේදී ද ...
ඒ සංවේදනයන් නොදැනුන දවසක..වෙන දේ ඔබට හිතා ගන්න පුලුවනිද..?
ඇහැට පේන්නේ නැති...
කනට ඇහෙන්නේ නැති...
දිවට රස නොදැනෙන ..
ස්පර්ශයක වෙනසක් නොහැඟෙන.....
ජීවිතයක්.....
මම හිතන්නේ..කවදාවත් බැහැ..හිතාගන්න වත්...
ඒත් ...එහෙම වෙන අය ඉන්නවා....

මේ වගේ රෝගීන් ගැන මම දවසක ලියන්නම්...

ඉතින්...සතුටු වෙන්න..අපි තාමත්..හැගීම් දැනෙන මිනිසුන් ලෙස ඉන්න එක ගැන...


ඔබට සුභ සති අන්තයක්...