71.මගේ 2013 චාරිකා සටහන - දෙවැනි කොටස

ඉතින්..ගිය සතියේ චාරිකා සටහන කියවපු ඇත්තෝ මට මඩ වගේම මලුත් එවලා තිබුණා..
ඒ ඔක්කොටම බොහොම ස්තුතියි..
මේ ඉතින්..ලියන්නට යන්නේ ඉතුරු කොටස...
මේකෙන් මේ සටහන ඉවර වුනොත්..මම පුරුදු පරිදි දිනපොත සහ මගේ කෙටි සටහන් ගොඩට එනවා ආපහු..
නැත්නම් මගේ චාරිකා බලලා ඇති වේවි ..

පොළොන්නරුවට ආව ගමනේ තොරතුරු...තමයි මේ ..

දෙවැනි දවසේ උදේ පාන්දරම කෑම කාලා ඔන්න අපි හතර දෙනා එලියට බැස්සා...
පාර වල නම් අපුරුයි ...අපේ මහත්තයා හැටට හැටේ යනවා..දෙපාරක්ම පොලිසියෙන් ඇල්ලුවා...
මොකුත්ම නොදී දඩත් නැතුව කොලත් නොලියා ශේප් වුනා...සල්ලිත් නොගෙන...හොඳම හොඳ පොලිසියක් නේද ලංකාවේ තියෙන්නේ

පොළොන්නරු එන ගමන් අපි ගිරිතලේ වැව් බැම්මට ගියා...අපේ මහත්තයයි මා යි ඉන්න ෆොටෝ එකට මූණු පොතේ මඩ මහා ගොඩක් වැදුනේ අන්න එහෙදි තමයි...
හරිම සුන්දර තැනක්...මහා වැවක්...

ගිරිතලේ වැව් බැම්මේ තව ටිකක් එහාට යද්දී තියනවා ..වන ජීවී දෙපාර්තමේන්තුව ට සම්බන්ධ කෞතුකාගාරය..පොඩි දෙන්නට වගේම අපි දෙන්නටත් ඒක හරිම අපූරු අත්දැකීමක් ගෙනාවා..පොඩි තැනක් වුනාට ඒක හරි අපූරුයි..

සංරක්ෂණය කරන ලද විවිධ ආකාරයේ සතුන් මෙහි තිබුණා..ඒ පැත්තේ යනවා නම් පොඩි අයට අපූරු තැනක්...

පොළොන්නරුවට ඇවිල්ල දවල්ට කාලා එහෙම අපි ඇවිදින්න ගියා...කීප වතාවක්ම පොලොන්නරු ගියාට ළමයි දෙන්නට වගේම ...අපිට වුනත් කොයි තරම් බැලුවත් ඒ දේවල් ඇති වීමක් නැහැ...

නටබුන් සහිත ප්‍රදේශය එක ආසන්නයේ පිහිටි නිසා...බලන්න යන්න ලේසියි...

පුලතිසි පිළිමය..

මෙතැන දැන්වීමක් දාලා තියනවා..පිළිමය පමණක් චායාරුප ගන්න...පිටුපාලා..පුද්ගලයන් ට ගන්න එපා කියලා...සිංහලෙන්ම ..ඒ වුනාට එක දිහා බල බලා අපේ මිනිස්සු කරන්නෙම ඒ දේමයි...අනේ ඇත්තට..

මේ නිශ්ශංක ලතා මණ්ඩපය..

රන්කොත් වෙහෙර...

කිරි වෙහෙර ..
මේ සුදු පැහැය ..පසු කාලීනව හුණු පිරියම් කල එකක් නොවෙයි ලු...මුලින්ම තිබුන පැහැයමලු...
අනිත් දේ තමයි ජනප්‍රවාදයේ කියවෙනවා..මෙහි වර්ණය ගැනීමට ඒ කාලයේ උන්න කිරිමවුවරු තමන්ගේ මවු කිරි දුන්නා කියලා....

නමක් හරියටම මතක නැහැ...ඒ වුනාට මේ කොළ පාටට මගේ ඇහැ ගියේ....

පොළොන්නරු ගියාම මගේ හිතටයි ඇසටයි දෙකටම සමීපම තැන තමයි ගල් විහාරය...
මේ තරම් සජීවී විදියට පිළිම නෙළන්නට..ඒ කාලේ උන්න කලාකරුවන් ගේ හැකියාව ගැන හිතාගන්නවත් බැහැ

පින්තුර ගොඩක් දාන්නට මම නොහිතන්නේ ..ඒවා මුණු potha හරහා මම දැම්ම නිසා..

පොළොන්නරුවේ අපි නැවතුනේ සාමාන්‍ය තැනක අහම්බෙන් ලැබුණ..පරාක්‍රම සමුද්‍රයේ එක පසක තිබුන මේ තැනට මම ආසයි...උදේම ඇහැරලා එලියට බැහැලා..පිණි පිරුන වැව් පිටියේ ඇවිදන් යද්දී...මා දුටු සොඳුරුම දසුන මේ ..

ඉතින්..මගේ චාරිකා සටහනේ තව චුට්ටක් ඉතුරුයි...ඒක මේකට එකතු කරන්න බැරි වෙයි...කමක් නැහැ...නේද..?තව සතියකට ඉඩ තියමු...
ජීවිතේ අපි අපේ  පුංචි රට ඇතුලේ ටිකක් හරි ඇවිදින්න ඕන..ලෝකේ තියන ලස්සනම රට අපේ රට..අපි ඒ රට රක නොගත්තොත්..ඉස්සරහට බලන්න දෙයක් ඉතුරු වෙන්නේ නැහැ ...
මට දැනුන දේ මෙන්න  මේකයි...


ඉතින් ගිහින් එන්නම්....
ආයේ හමු වෙමු....


සුබ සති අන්තයක් වේවා....