53. දිනපොත කියවමුද..?

කාලය ගතවී යනවා..මේ ජුලි මාසේ අවසාන සතිය වගේම..අගෝස්තුවේ මුල සතිය..
වයසට යනවා නේද..?
අල්ලලා නවත්තන්නද නේද..?
වයසත් එක්ක ඉදිරියටම යමු...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
29.07.2013  සඳුදා....

සතියේ පලවෙනි දවස....

සාමාන්‍යයෙන්...මට කේන්ති යනවා අඩුයි..හැබැයි මේ දවස් වල ටිකක් කේන්ති යන ගතිය වැඩියි...එකක් වැඩ වැඩි කම..රෝහලේ වැඩ ටිකක් වැඩියි...හැමෝම තමන්ට අයිති රාජකාරි හරියට කරනවා නම්..මෙහෙම තදබදයක් එන්නේ නැහැ...ඒත්..කොහෙද එහෙම වෙන්නේ නේද..?

ඒ වගේම මගේ පොඩ්ඩා මේ පාර ශිෂ්‍යත්වේ ලියනවා..අපේ පොඩ්ඩා නම් කියන්නේ "අපේ අම්මගේ හැර අනිත් සියලුම අම්මලාගේ විභාගය ලු මේක.." කියලා...අම්මලා පුදුම stress එකකින් නේ ඉන්නේ...
මමත් ඉතින් පොඩ්ඩාගේ හිත හරි යන්න පොඩි රඟපෑමක් කරනවා..ඉඳ හිට සද්දයක් එහෙම දාලා...

මට කේන්ති යන එකට හේතුව මගේ තයිරොක්සින් මට්ටමේ තියන පොඩි අවුලක්..ශරීරයේ බොහෝ පද්ධතීන්ගේ ක්‍රියාවන් පාලනය කරන තයිරොක්සින් හෝමෝනය සමතුලිතතාවයේ නැති වුනාම ...විවිධාකාර ප්‍රශ්න හටගන්නවා...හිටපු ගමන් ප්‍රෙෂර් එක වැඩි වෙනවා...හැබැයි මට දැනෙන්නේවත් නැහැ,,...ඒක ඉතින් අවදානම් නේ...බෙහෙත් ගන්නවා....ජීවිත කාලයටම තයිරොක්සින් බොන්න වෙනවා....

ඕවා මොනවද නේද..?


----------------------------------------------------------------------------------------------------------

  30.07.2013..අඟහරුවාදා...

දිනපොතට සිතුවම් දෙන්නේ..Google එක...ඒකෙත් හැටි නේද...?
සති අන්තේ මගේ මලයා ( හසරැල්..) ගෙදර ඇවිත් ගියා...පොත් දෙකකුත් දීලා ගියා කියවලා දෙන්න කියලා...
එකක් Roald Dhal ගේ ළදරු වියේ කතා...පරිවර්තනය කරලා තියෙන්නේ..උපාලි උබයසේකර...
අනික..චන්ද්‍ර අනගිරත්න පරිවර්තනය කරපු H.Rider Hagard ගේ "ඈ සහ ඇලන්"

වෙලාව තියන විදියට කියවන්න ඕන...පොතක් කියවන්නත් වෙලාව හොයාගන්න ටිකක් දැන් අමාරුයි..කාර්යබහුල නිසා..
ලොකු පුතාගේ ඉංග්‍රීසි සාහිත්‍යයට අදාළ..."village by the sea" තමයි මේ දිනවල යලට මහට හරි බල බල ඉන්නේ..

සැප්තැම්බරයේ ...පොත් සල්පිලත් එනවා...නේද..?

හැමදාම ගිහින් අරන් ඇවිත් තියෙන්නේ..අනුන්ට පොත්..පොඩි දෙන්නට..මහත්තයට..යාලුවොන්ට තෑගි දෙන්න.....මට ගන්න ඒවා අඩුයි...සල්ලි ඉවරයි නේ මට ගන්න බලද්දී....කමක් නෑ.ඉතින්...ඒවා මාත් කියවන නිසා...මගේ මහත්තයා ළඟ තියන පොත් එකතුවට මම ම පොත් ගෙනත් දාල ..අනේ මම ම  ඉල්ලගෙන කියවනවා....

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 31.07.2013  බදාදා..

ඉතින් කොහොමද..?
ජීවිතේ ගලා යනවා..මගේ නම් මහා අවිවේකී කාලයක්...
ඉස්කෝලේ නිවාඩු දුන්නම්..හැම ගෙදරම මෙහෙමද මන්දා...

ඉස්සර අපි ඉස්කෝලේ නිවාඩු දුන්නම..මොන තරම් ඒ නිවාඩුව අත් වින්දද..?
අද..මගේ ළමයින්ට මේ අගොස්තුව නැහැ..පොඩ්ඩට ශිෂ්‍යත්වේ..ලොක්කට ක්‍රිකට් ප්‍රැක්ටිස්...
ලොක්ක නම් සන්තෝසෙන් යනවා..පොඩ්ඩත් යවන්නේ අවමයෙන් පන්ති නිසා...කන්කෙඳිරි නොගා යනවා..මට පුළුවන් නම් ඇත්තමයි මම ඒකත් නවත්තනවා...


අද වැඩට ගිහින් ලන්ච් එකේ රාගම ටවුන් එකට ගියා පොඩි බැංකු කටයුත්තකට...මෙන්න එද්දි දැකපු පෝස්ටරයක්...

"නිර්ධන පන්තියේ දුවා දරුවන් වෙනුවෙන්ම කැපවුන...අපේ කාලයේ ප්‍රජාතාන්ත්‍රික ගුරු ගීතය.."

මේ මොකක්ද අප්පා මේ..මම සාරි පොටත් ඉනේ ගහන් නැවතිලා දහ පාරක් විතර ඒක කියෙව්වා...
ගුරු ගීතය නම් දහ දොළොස් පාරක්ම කියෙව්වා...ඒක මේ ඉංගිරිසි පන්තියකට සම්බන්ධ වුනේ කොහොමද..?

අහ්හ්..කියන්න අමතක වුනා නේ..මේ ඉංග්‍රීසි පන්තියකට දමපු දැන්වීමක්...
එකේ ඊට යටින් තිබුන ටික ඊට වඩා අපබ්‍රංශයි...මතක හිටියෙම නැහැ...
කොලයක් අරන් ලියාගන්නත් හිතලා..මට එච්චරකටම පිස්සු නැති නිසා ආපහු ආව...

අනේ ..ඔයාල කාට හරි මේකේ අග මුල තේරෙනවා නම්...කියා දෙන්නකෝ...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
  01.08.2013..බ්‍රහස්පතින්දා..

කාලෙකින් සිංදු ටිකක් අහන්න වෙලාව ආව...
සුනිල් එදිරිසිංහ මහත්මයාගේ...
ඒ කාලේ කියපු සිංදු තවමත් එක වගේම රසවත්...අහන් ඉන්න ආසයි...

"අහස පොලව වටපිටාව...."
" දෙවෙනි බුදුන් ලෙස..."
"ඇසුවේද කවුරුන් හෝ ඔබෙන්..."

ඔන්න ඔය වගේ සිංදු...කවදාවත් පරණ නොවෙන සිංදු...

මේ එක්ක මගේ හිත දුවල ගිය දවසක් මම ලියන්නද..?

මගේ අම්මා නැති වුනේ..2004 මැයි මාසේ දවසක...
අම්මා ගේ හත් දවසේ දානේ දීලා..මම මාතර ඉඳන් ආපහු මගේ ගෙදර ආවා...
මම මාතර ගියේ එතකොට මාස 11 ක් වෙන මගේ පොඩ්ඩ වත් ගෙදර දාල...
ඉතින් සතියෙන් මට ආපහු එන්න වුනා..
ඊට පස්සේ වැඩට යන මුල්ම දවසේ මම උදේ කෝච්චියට ගියා..දවල් වුන නිසා..මම යන පුරුදු කෝච්චිය මග හැරුනා...ඊට පස්සේ යන බංගදෙනිය එක්ස්ප්‍රස් එකට තමයි මට නගින්න වුනේ...

මම නගපු තැන කොල්ලෝ ටිකක් සිංදු කියනවා..හරිම ලස්සනයි...සිංදු ටික...
එක පාරටම මේ ළමයි ටික..."දෙවෙනි බුදුන් ලෙස..." සින්දුව කියන්න ගත්තා...
මම හිටියේ උහුලන් ඉන්න පුළුවන් තත්වයක නෙවෙයි...
මම හිටගෙන හිටියේ...මට හොඳටම ඇඩුනා..
ඒ ළමයි සේරම බය වෙලා සින්දුව නැවැත්තුව...එක මල්ලි කෙනෙක් මාව අතින් අල්ලලා එතන වාඩි කළා...
ඒත්...ඒ ළමයි මම නිසා...සිංදු කියන එක නවත්තන එක ට මම කැමති වුනේ නැහැ...

මගේ ඉල්ලීම මත  සිංදු දිගටම කිව්වා...ඒත් අර සින්දුව නම් කිව්වේ නැහැ...

මට අදටත් මේ සින්දුව අහද්දී..අම්මා වගේම...මේ සිද්ධියත් මතක් වෙනවා...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

02.08.2013..සිකුරාදා..

සතියත් ඉවර වුනා නේද...?
අර මම ගිය සතියේ ලිව්වා head injury වෙච්ච ..ළමයා මතකද...
හොඳම වචන කියනවා කිව්වේ...
දැන් ඒ ළමයට..මානසික රෝග සායනයෙන් සහ අපේ චර්යා ප්‍රතිකාර වලට පසුව...ගොඩක්ම දුරට ඒ අවුල නැහැ...
අද ..මම ඔහුට නම ලියන්න කියාදුන්නා...පෑනක් අතින් අල්ලගන්න පුළුවන් වුනාට...තමන්ගේ අයිඩෙන්ටිටි එක..ඒ කියන්නේ ..අනන්‍යතාවය නැති වෙන කෙනෙකුට..තමන්ගේ නම මතක නැති නම්..ලියන්න බැරි නම්.. ඒගැන මොකද හිතෙන්නේ...

මම ලොකු උත්සහයක් දරලා..ලියෙව්ව...
උදේ වරුව ඉවර වෙද්දී ඔහුට යන්තමට ඒක ලියාගන්න පුළුවන්..රෝදපුටුවෙන් මගේ ලඟට ආපු ඒ ළමයා..මට කියනවා..." අනේ මිස් ..මම කොහොම හරි ලියන්නම්...මට උගන්වන්න..කියලා..."

මේ දේ ගැන මොකද හිතෙන්නේ...
සිකුරාදා දවස සාර්ථකව..ගෙවුනා කියලා...මට දැන් දැනෙනවා...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

සුබ සති අන්තයක් වේවා...